Voel jij je wel eens de advocaat van de duivel? Degene die zo zwartgallig mogelijk kijkt naar de situatie en alleen maar kritische op- en aanmerkingen heeft en geen lichtpuntje weet te ontdekken? Weet je, deze criticaster zijn in een team, daar is niks mis mee, want een plan of project wordt er alleen maar beter van. Vooral omdat er dan ook andere rollen in het team zitten, die bijvoorbeeld op de details letten of juist het geheel, en de mr positive die juist alle voordelen weet te zien. Tezamen vormt het een ijzersterk team. In een team kan ik al deze rollen prima op me nemen, afhankelijk van de situatie.
Maar wat als het nu gaat over jezelf? Als je kijkt naar jezelf en al die teamrollen zijn stemmetjes in je hoofd geworden, hoe werkt dat dan bij jou? Ben jij dan ook nog zo veelzijdig? Als ik heel eerlijk ben, nee. Zeker als ik niet lekker in mijn vel zit, dan heeft de advocaat van de duivel bijna vrij spel en schakelt alle andere volledig uit. Een heel arsenaal aan negatieve punten staan klaar om op me afgevuurd te worden. heading
Even een geschiedenisfeitje
Weet je trouwens waar de uitdrukking vandaan komt? Het is eigenlijk een kerkelijke uitdrukking. Als namelijk een kandidaat van de kerk heilig of zalig verklaard wilde worden, waren er 2 partijen om dit te beoordelen: de advocaat van God, die vóór de kandidaat stemde en daar argumenten voor had, en de advocaat van de Duivel, die tegen stemde omdat hij allerlei bezwaren opperde. Kortom, 2 kanten van dezelfde medaille. De vraag was, wie is overtuigender?
En als je dus die vraag aan jezelf stelt even los van de oorspronkelijke betekenis van zaligverklaring, maar welke advocaat in jou beoordeeld sterker over je en wint het?
Wat zou er voor je veranderen, als je ook die andere rollen in jezelf weet aan te spreken waardoor je wat milder gaat zijn naar jezelf? Ik vind dat vaak een hele uitdaging. Rationeel weet ik heus wel positieve dingen over mezelf te zeggen, maar ben ik down, dan krijg ik die niet over mijn lippen.
Advocaat of avocado?
Misschien moet je de advocaat eens vervangen door avocado want dan verdwijnt de duivel als sneeuw voor de zon. In de tijd van de Azteken (die in Midden Amerika woonden, waar de avocados van origine groeien), stond de avocado symbool voor liefde. Ten eerste groeien avocadovruchten hun hele leven lang als paar naast elkaar. Ten tweede vonden ze de vrucht grote gelijkenis hebben met de teelbal en schreven de vrucht daarom veel adfrodiciscum toe. (Aphrodite is de godin van de liefde). Dus als we in ieder geval wat meer liefde aan onszelf kunnen geven door avocado van de duivel te worden, lijkt me dat een goed begin.
Helemaal mooi meegenomen dat een avocado een enorme bron van goeie onverzadigde vetten en vitamines is en dus ontzettend gezond.
Nou, ik maak snel nog even een smoothie met avocado, doe een avocado in de salade, op mijn kaascrackers of door de puree. Eet smakelijk, en geniet van je avocado van de duivel!